Wij helpen je graag bij al je vragen over werk, inkomen en lidmaatschap.
Ik heb in 2001 mijn diploma hbo-v gehaald. Dat is al een tijdje geleden, maar ik herinner me een scene op mijn stage-afdeling orthopedie nog als de dag van gisteren. Op een gegeven moment voelde een patiënt op die afdeling zich niet goed. Twee vaste medewerkers, onder wie mijn begeleider, waren wel twee uur met deze patiënt bezig.
Na afloop vroeg mijn begeleider: “Nou Johannes, heb je enig idee wat wij de afgelopen uren hebben staan doen bij deze meneer?” Als ik door de grond had kunnen zakken, dan was dat wel hier gebeurd. Ik had werkelijk geen idee. Ik was wel nieuwsgierig en leergierig, maar ik had niet veel in- en overzicht.
Ziektebeeld
De term ‘klinisch redeneren’ was toen nog geen gemeengoed. Ik herinner me dat de nadruk in die tijd meer lag op losse modules, aan de hand van een ziektebeeld. Als ik mijn studie opnieuw zou doen, zou ik proberen dit klinisch redeneren beter onder de knie te krijgen. ik ben wel geslaagd voor die stage, maar met de hakken over de sloot.
Mijn eerste stage vond plaats op de somatische afdeling van een verpleeghuis. Daar maakte ik mee dat ik het gordijn rond een bed opende, om te ontdekken dat de patiënt overleden was. Heel anders ging het op een andere stageplek, op een gesloten afdeling voor mensen met dementie. Ik maakte talloze rolstoelwandelingen, en dat was een win-win-win-situatie: fijn voor het team, fijn voor de cliënt en fijn voor mezelf.
Voor mijn functie is een hbo-v-diploma voorwaarde. Dat is ook begrijpelijk. Toch voel ik een zwak voor collega’s met ruime ervaring, die bepaalde taken alleen niet mogen uitvoeren omdat ze mbo’er zijn, zoals indicaties stellen. Ik heb nog nooit gedacht dat ik ze die niet zou toevertrouwen. Integendeel!
Johannes Gerkema is technische thuiszorg verpleegkundige en blogt voor CGMV over zijn ervaringen in de zorg.