‘De mensen bereiken die je hulp nodig hebben blijft moeilijk’

 

De Mix in Joure, het gebouw waar ook de buurthuiskamer van het Leger des Heils zit, is niet te missen, en wat er te doen is ook niet. Je kunt er tweedehands kleding kopen en er is hulp te krijgen voor de regel- en formulierenjungle van Nederland. Gelukkig is er ook koffie, veel koffie.

 

Het hele gebouw straalt laagdrempeligheid uit, van de ingang in jaren zeventig-stijl tot de afdeling tweedehandskleding. De prijskaart hangt bij binnenkomst. Het meeste betaal je voor een jas: 4,50 euro. Maar voor je daar bent, is er een grote ruimte met twee lange tafels, een bar in de hoek, twee tafelvoetbalspellen en posters aan de muur. Op een daarvan staat ‘Maak jij je ook zorgen over geld?’ Dat doen veel mensen en hier worden ze geholpen. Op een foto aan de muur ertegenover lacht majoor Bosshardt ze vriendelijk toe. ‘Mensen dienen is God dienen’ staat ernaast.

Een van de lange tafels zit deze morgen om tien uur al bijna vol met koffiedrinkers. Ook Elvera Jansen is erbij. Zij is coördinator bij het Leger des Heils en is hier de spin in het web. De winkel is een week gesloten geweest om de collectie te wisselen. “Heb je al gehoord hoeveel we hier gistermiddag hebben verkocht?” vraagt ze aan een vrijwilliger. “Voor 155 euro, in twee uur!” Er zoeken een paar bezoekers door de kledingrekken. Een van de vrijwilligers werkt sinds een paar maanden bij een reguliere kledingwinkel. “Ik kan er niet genoeg van krijgen”, lacht ze, terwijl ze een knalroze vest aanpast. “Lekker kleurtje!”

 

Ontbijttassen

De prijzen zijn heel laag en dat is maar goed ook. Veel mensen die hier komen hebben geldzorgen. Daarom heeft stichting Samen Erop Vooruit (SEV) onder andere het Leger des Heils gevraagd of zij de Voorzieningenwijzer, oftewel de potjescheck willen aanbieden. De buurthuiskamer in Joure is een vindplaats bij uitstek want hier werden bijna twee jaar lang ontbijttassen uitgereikt aan mensen die van het minimum leven, dus de contacten lagen er al. En het liep storm. Met de potjescheck kun je nagaan of je gebruik kunt maken van speciale regelingen in je eigen gemeente, en of je recht hebt op allerlei toeslagen.

 

Elvera: “Na een training voor vrijwilligers zijn er sinds eind april zeven inloopsessies geweest, waarbij zeven vrijwilligers van onder meer de Protestantse Gemeente Joure, het Rode Kruis en Humanitas de potjescheck met inwoners hebben ingevuld. Als er nu nog inwoners zijn, die hierbij geholpen willen worden, pakt vrijwilliger Petra dat op.”

 

Meedoenpas

Het steekt nauw want elke burgerlijke gemeente heeft zijn eigen regels en fondsen, vertelt Petra. “De gemeente De Fryske Marren heeft bijvoorbeeld een fonds waar volwassenen 300 euro uit kunnen krijgen voor sportieve of culturele activiteiten. Dat geld gaat direct naar de organisatie waarmee de gemeente contact heeft. Er kan ook een Meedoenpas Arriva worden aangevraagd, waarmee je kunt reizen vanaf negen uur door de week, en in het weekend. Je kunt er dus niet mee naar het werk of naar school.” Er zijn nog meer mogelijkheden. “Stichting Leergeld helpt gezinnen met kinderen met fietsen, laptops en kledingpassen, maar veel mensen weten niet hoe ze die moeten aanvragen. Daar helpen wij bij.”

 

Het grootste probleem is hoe de mensen die hier recht op hebben, worden bereikt. Elvera: “In het gratis maandblad Groot De Fryske Marren heeft de gemeente een eigen pagina, waarin ook wel eens over de potjescheck is geschreven.  Maar juist de mensen voor wie het is, lezen vaak geen kranten. Wat wel werkt, is hen bereiken via WhatsApp. Ik heb een grote verzendlijst. Deze mensen breng ik op de hoogte van nieuws van bijvoorbeeld Stichting Leergeld, activiteiten van Sociaal Werk De Kear of Sportbedrijf FIIF, maar ook als ik spullen mag weggeven of iets wil delen over onze kledingwinkel. Ik investeer veel tijd in persoonlijk contact, nodig vrouwen uit voor de taalles en de kinderen voor onze Avonturenclub.” “Als ze haar foto zien, vertrouwen ze het”, vult Petra aan.

 

Wantrouwen

Er is heel veel wantrouwen ten aanzien van de overheid, weten beiden. Er is een bekend gezicht nodig voordat er voldoende vertrouwen is om je te laten helpen met geld- en andere problemen. Daarom is de buurthuiskamer een goede plek voor de potjescheck en andere hulp. Maar dan nog… “We hebben ze echt binnen moeten lokken”, zegt Elvera. “Via SEV kregen we een tegoedbon voor de Jumbo en een kledingbon voor onze tweedehandswinkel. Dat geld hebben wij zelf niet. Voor de energiecoach, die onderdeel is van de potjescheck, geldt hetzelfde. Als de energiecoach bij mensen thuiskomt, dan krijgen ze voor € 50 aan materialen, zoals LED-lampen en isolatiemateriaal. Dat helpt om mensen over de streep te trekken.”

 

Ondertussen buigt een oude vrouw zich over de tafel naar Petra: “Weet niet wat moet,” zegt ze terwijl ze Petra een grote envelop voor de neus houdt. “Daarvoor moeten we een afspraak maken”, zegt Petra. “Donderdag?”

 

Drempel

Petra, oud-bibliothecaresse en al jarenlang vrijwilliger in de regelhulp, kan veel maar niet alles. Ze wijst naar een dichte deur. “Als het te moeilijk wordt, kunnen we doorverwijzen naar Bert van het Sociaaljuridisch Loket.” Maar met het aanvragen van kwijtschelding van gemeentelijke belastingen, huur- of zorgtoeslag redt ze zich meestal wel. “En ik waarschuw voor veranderingen in het leven, die invloed hebben op toeslagen. Als je kind achttien jaar wordt, worden zijn of haar inkomsten meegerekend voor de toeslagen, die gaan dan naar beneden. Ook als je gaat werken, moet je de toeslagen aanpassen.”

 

Ondanks alles is zelfs de drempel van de buurthuiskamer hoog. Vaak komen mensen te laat, zegt Elvera. “Dan komen ze met een brief die gisteren beantwoord had moeten zijn. Er is veel schroom om openheid van financiële zaken te geven. Maar als je gebruik wilt maken van de Voedselbank, van de potjescheck of van Leergeld, dan zul je wel moeten.”

 

Vragen of opmerkingen over dit onderwerp? Neem contact met ons op!

 

Ineke Evink

 

Dit artikel is eerder verschenen in CGMV magazine #2024-3