Zandverhalen op Dankjewel Dag

 

Het is een goede CGMV-traditie, de Dankjewel Dag. Deze keer werd hij gehouden in Zandverhalen, Elburg. Eerst een lunch, dan ronddwalen in de Zandverhalen, en daarna nog een bloemetje mee. En niet te vergeten ons Ballenboekje.

 

CGMV heeft een heel trouw ledenbestand, dat blijkt wel uit de tientallen leden die elk jaar een jubileum vieren. Dat begint vanaf 25 jaar, dan veertig, vijftig, zestig en soms zelfs zeventig jaar. Die laatste categorie is deze keer niet vertegenwoordigd, maar zestig jaar lidmaatschap wel.

 

Het parkeerterrein van Zandverhalen vult zich al snel met auto’s. Sommigen wonen vlakbij, anderen hebben een uur of langer moeten rijden, alleen of carpoolend. Van buiten lijkt het gebouw waarin de Zandverhalen huizen een eenvoudig magazijn, maar eenmaal binnen is de verrassing groot: in een ruime zaal staan een aantal tafels met koffiekopjes met in het midden alvast een afgedekte schaal met de lunch. Banken en luie stoelen staan daaromheen. Tijd om kennis te maken met andere jubilarissen, en soms om oude bekenden te treffen.

 

Na een toespraakje van bestuurslid Arjan Wilschut en Pieter Cnossen volgt de uitleg over Zandverhalen van een medewerker. Zandsculpturen staan vaak maar een paar weken, vertelt zij, maar in Zandverhalen staan ze permanent. Daarvoor zijn ze behandeld met een methode die ze niet alleen langer houdbaar maakt, maar waardoor de sculpturen ook met meer detail kunnen worden uitgevoerd.

 

Maar eerst de lunch, die bestaat uit verschillende soorten broodjes en wraps. Na de lunch worden de jubilarissen voorgesteld, op volgorde van jubileum. Velen van hen zijn al lid geworden aan het begin van hun loopbaan. Dat deden ze uit solidariteit, omdat iedereen het in de omgeving deed, of omdat er daadwerkelijk iets aan de hand was op het werk. Maar hoe verschillend de aanleiding ook was, ze zijn allemaal lid gebleven uit solidariteit. “Je doet het ook voor een ander,” is een veelgehoorde uitspraak.

 

Na de lunch is het tijd voor een bezoek aan de zandsculpturen. Ze zijn vaak indrukwekkend groot en tegelijk heel gedetailleerd. Bijbelse taferelen zijn er te zien, soms met een knipoog. De ark bijvoorbeeld ligt heel hoog en ver weg op hoge golven van zand. Het lijkt alsof je zelf een van de achtergeblevenen bent. Adam en Eva komen voorbij, de apostel Paulus, en mensen uit allerlei culturen. Maar ook de oudste kerk ter wereld en een beroemde staafkerk uit Noorwegen zijn hier in zand opgetrokken.

 

De tocht door de sculpturen kan wel anderhalf uur in beslag nemen. Maar om drie uur ’s middags is de Dankjewel Dag afgelopen en vertrekken de laatste bezoekers. Met een plant onder de arm, een Ballenboekje en een hoofd vol herinneringen.

 

• Was je niet op de Dankjewel Dag maar wil je toch graag een Ballenboekje? Vraag ons gratis Ballenboekje dan hier aan.

 

Ineke Evink